Çok değil bundan 10 sene kadar önce, anneler günü her yaklaştığında tatlı bir telaşa kapılırdım. Anneme hem kullanışlı hem, beğenebileceği hem de bütçeme göre bir hediye almak için haftalar öncesinden düşünmeye, araştırmaya başlardım. Bazen de kendi üretimim cam boyama tabak bardak vs. yapar, kumaş boyama tepsi örtüleri hediye ederdim. Neticede anneler günü demek benim için telaşlı bir hediye alma/yapma süreci demekti...Annem içinse bir sürü mutfak ve cam eşyası, ıvır zıvır takım taklavat demekti sanıyorum. Aldığım ya da yaptığım onca hediye karşısında değişmeyen tek bir şey vardı ki o da annemin tepkisiydi. Benim hediyelerime cevaben "senin varlığın benim için en büyük hediye, bana bir öpücük vermen, annem diyerek sarılman yeter." derdi.
Biraz medyanın, biraz sosyal çevrenin oluşturduğu etki nedeniyle annemin bu sözüne anlam vermekte zorlanır, bazen de samimiyetinden şüphe duyardım.
Bazı durumlar vardır ki gerçekten yaşamadan anlaşılamıyormuş. Ne empatiklik ne de sempatiklik çare değilmiş, yaşamak ve gerçek anlamda hissetmek dışında. Annem haklıymış ve samimiymiş sözlerinde, zira bir annenin aldığı en büyük hediye evladıymış. Ben de bunu anne olunca anladım işte! Yeni yeni konuşmaya başlayan canlarımın bana "ANNE" diye hitap etmesinden daha güzel ve anlamlı bir hediye olabilir mi? Baktığında çocuğunun gözlerindeki parıltıyı, yüzündeki gülümsemeyi görmekten başka en çok ne mutlu eder bir anneyi?
Anne olmak her daim zahmetli bir iştir, ancak mükafatı meşakkatinden fazladır. Uyumaz uyutur, yemez yedirir, giymez giydirir gibi beylik laflar etmek niyetinde hiç değilim. Bu sözler anne olan pek çok kişi için ne kadar doğru olsa da mükafati meşakkatinden fazla olmasaydı çekilir iş olmazdı herhalde. O yüzden bu anneler gününün yanında bir de evlatlar günü yapılmasında fayda vardır diye düşünüyorum. Yok her gün evlat günüdür diyecek olursanız, o zaman her gün anne günüdür de diyebiliriz aynı mantık çerçevesinde.
Ben bu anneler gününde başta annem olmak üzere tüm annelerin "anneler gününü" kutluyor, bana bu evlatları emanet eden Allah'a hamd, bana anneliği yaşatan evlatlarıma da teşekkür ediyorum. Hayat onlarla güzel!
