Türkiye'nin siyasi anlamda kutuplaştırılmaya çalışıldığı şu günlerde Trakya'nın Hayrabolu İlçesinden Romanes Çingelerinin dilinden duygu yüklü bir anlatı iyi gider diye düşündüm. Okuyunca çok etkilendim ve hemen paylaşmak istedim. Romanes Çingenecesinden çeviren S.KAPLAN.
Orjinali anlayabilen için http://www.cingeneyiz.org%20'/ da
Pavlo'nun Şarkısı
Üç kardeş Pehlivanköy'e köprü yapmaya gelirler
Gündüz yaptıkları köprü gece olunca yıkılır.
Ne yapsalar köprü ayakta kalmaz.
Küçük kardeş Pavlo bir rüya görür
Rüyasında köprünün temeline bir kurban istenir
Bu kurbanın kardeşlerden birinin eşinin olması istenir.
Pavlo gördüğü bu rüyayı kimseye anlatmaz
Köprüyü yapmaya devam ederler.
Gündüz yaptıkları köprü tekrar yıkılır
Akşam olunca aynı rüyayı görür Pavlo
Allah'ım sen hayırlısını kıl bizim için der.
Kimselere bahsetmez rüyasından
Lakin köprü her seferinde gece olunca yıkılır.
Pavlo her gece aynı rüyayı görür.
Artık gördüğü bu rüyayı anlatmaya karar verir
Rüyasını diğer kardeşlerine anlatır.
Bunun üzerine üç kardeş karar verirler
Yarın kimin eşi erken gelirse o kurban edilecektir.
Ağabeyleri eşlerine yarın gelmemelerini söylerler.
Pavlo eşine hiçbir şey söylemez
Sabah olur köprüyü yeniden yaparlar
Öğle olunca Pavlo'nun eşi uzaktan görünür.
Eşini gören Pavlo'nun yüreği yanar.
Pavlo'nun eşi onlara başının üzerinde taşıdığı
Sini içinde yemek getirmektedir.
Pavlonun aklına küçük bebeği gelir
Şöyle dua eder:
Allah'ım bir rüzgar estir başındaki sini düşsün
Eve gitsin küçük bebeğimize meme versin.
Bir rüzgar çıkar Pavlo'nun karısının başındaki sini yere düşer.
Kadın eve döner yeniden yemek hazırlar ve geri döner.
Pavlo eşini görünce bir kez daha dua eder.
Allah'ım güçlü bir rüzgar estir başındaki sini yere düşsün.
Küçük yavrumuz var ona geri dönsün
Allah pavlonun duasını bir kez daha kabul eder.
Güçlü bir rüzgar gelir karısının başındaki siniyi alır getirir.
Kadın yere saçılan ekmekleri toplayarak
Eşinin ve kardeşlerinin yanına gider.
Pavlo'nun göz yaşları yağmur gibi düşer gözlerinden.
Neden ağladığını bilmez eşi ve Pavlo'ya sorar.
Neden ağlıyorsun Pavlo?
Bir şey söylemez Pavlo
Dili varmaz söylemeye
Eşinin elinden tutar
Gel benimle der
Yürüyerek köprünün ayaklarına gelirler.
Pavlo'nun gözünün yaşı durmaz
Neler olduğunu anlayamaz Pavlo'nun karısı
Gözlerini kapamasını söyler karısına
Gözerini kapatır karısı belinden bıcağını çeker Pavlo
Lakin saplayamaz bıçağı güzel karısının yüreğine
Nasıl kıysın,nasıl öldürsün bebeğinin anasını
Küçücük bebeği anasız ne yapar.
Yapamayacağım seni öldüremem der Pavlo
Bunu duyan karısı gözlerini açar
Ne diyorsun sen Pavlo
Neden öldüreceksin ki sen beni diye sorar.
Pavlo anlatır her şeyi karısına,
Kardeşlerinin yanına gider.
Köprüyü yapmayalım der.
Kardeşleri:bu köprüyü yapmazsak Gacolar hepimizi öldürecekler derler.
Yakarlar bizi, öldürürler hepimizi.
Tek çare bu köprüye kurban verip hepimizi ölümden kurtarmak
Pavlo'nun karısı elinden tutar kocasının
Gözlerinin içine bakararak hadi gidelim der
İkisi de ağlayarak giderler köprünün ayaklarına
Gözlerini kapatır güzel karısı
Vur bıçağı kalbime pavlo der
Öylece kalır ve çekip bıcağı belinden kalbine saplar karısının
Arkasına bakmadan ağlayarak uzaklaşır oradan
Ağabeylerine eşini köprünün ayaklarına gömmelerini söyler
Köprü kısa süre sonra tamamlanır.
Üç kardeş köyden giderler
Ne zaman rüzgar esse Pavlo'nun karısının kurban edildiği yerde
Süt akar köprünün ayaklarından..