ikiz canlar daha özgürce hareket edebilmeyi öğrensin diye istendiğinde taş devri aracı formunda bir moto-bisiklete dönüşebilecek evdeki mobilizasyon aracımız. :)Bu bloğun adını ikizlerimle geziyorum olarak değiştirsem yeridir diye düşünüyorum. Canlarım canıma can kattığından beri pek bir mobilize olduk ailecek. "Mobil yaşam" terimi ancak bu kadar yakışır bir aileye. Hadi ben severim tebdil-i mekanı ama bu veledler ben de gezginci çıktı maaşallah. Evliya Çelebi misali seyahat ya Allah mı dedik bilemiyorum. Özetleyecek olursak önce babamız ardından biz taktık sepetimizi kolumuza evvela Eskişehir sonrasında Bolu düştük yollara...İki şehir arası her bakımdan arafta...
Son 1.5 yılımız bu mobilizasyon süreci içinde geçip gittiğinden ben de bir miktar ihmal etmek durumunda kaldım buraya yazmayı. E bir de hiç alışkın olmadığım bir rolde en iyisi olma çabam gündenmden kopmama, blog yazarlığı rolümü de ertelememe neden oldu desem meramımı anlatmış olurum sanırım. Şikayetçi miyim? Elbette hayır. Ev kedisi modunda dünyanın en eski, eski olduğu kadar yorucu ama bir o kadar zevkli işi ile uğraşıyor canlarımla birlikte yeniden yeniden büyüyorum. Büyümenin ve gelişmenin ne denli zahmetli bir iş, ne kadar güçlü bir çaba gerektirdiğini gözlüyorum. Bir (ki ben iki) insanın gelişim sürecine böylesine yakından şahitlik etmek on(lar)unla birlikte yaşamı zenginleştirmek hiç şüphe yok ki paha biçilmez bir durum. İş bu sebepten ben de çalışan ve anne olan pek çok kadın içinde kendimi şanslı adlediyorum.
Ezgi şu sıralar ikiz canları ile büyümek dışında yeni mekanlar yeni insanlar keşfetmekle, kendinin olmayan bir ortamı kendilemeye çalışıyor. İçinde bulunduğu mekanı hem ikiz canları hem sevdiği ve kendi için imkanları el verdiği ölçüdedaha yaşanabilir bir yere dönüştürme telaşı içinde çabalayıp duruyor. Ezgi fırsat yaratabildiği sürece yazmaya devam ediyor, edecek de....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder