12 Eylül 1980 Türkiye'nin siyasi ve toplumsal hayatı için önemli dönüm doktalarından biri olarak değerlendirilegelmiştir. Bense bu günü Türkiye insanının mankurtlaştırılması açısından önemli bir başlangıç, sonraki kuşaklar adına kara bir leke olarak değerlendirmişimdir. 12 Eylül ve sonrası bugüne kadar çok yazıldı, çok irdelendi, çok tartışıldı. Bundan sonra da siyasi tarihin önemli bir taşı olarak tartışılmaya devam edileceği kesin. Ancak ülkem için bu önemli gün benim kişisel tarihim açısından da ayrı bir öneme sahiptir. Yok öyle sandığınız gibi birşey değil. Şükür ki ne ben ne de yakınlarımdan biri tutuklanıp çeşitli zorlama ve işkencelere maruz kaldı. Benimkisi çok daha çocuksu, çok daha naif. Nasıl çocuksu olmasın? 80 kuşağı insanı olarak daha bir yaşını doldurmaya ramak kalmış bir yavrucaktan bahsediyorsak hele...
1979'un 19 Eylül'ünde doğmuşum. Aile eşrafının toptan İzmir'de ikamet etmesi, bizimkilerin (anne-baba) ise başka bir şehirde çalışıyor olması minicik yavrularının 1. yaş doğum gününü zorunlu olarak erken kutlamasına vesile olmuş. Tüm aile toplanmış uygun bir tarih kararlaştırılmış. Doğumgünü anneannelerin Göztepe'deki evinde kutlanacak babaanne ve amcalar da Karşıyaka'dan deplasmana geleceklermiş. Akrabalar, yakın dostlar bu "önemli" günde bir araya gelmek için sözleşmişler. Sözleşmişler sözleşmesine de nereden bilsinler insancıklar kararlaştırdıkları bu mühim günde darbe olup hükümetin alaşağı edileceğini, nereden bilsinler o gün sokağa çıkma yasağı olacağını, çıkanların da tutuklanacağını? Neticede darbe doğumgünü moğumgünü dinlememiş balyoz gibi inmiş milletin üstüne. Ama sanmayın ki bizim kutlama balyozun altında kalmış. Apartmandaki konu komşu toplanmış, hazırlanan pasta en ortaya konmuş ve ezgicik bir yaş mumunu darbeye rağmen üflemiş...Evet babaanneler, amcalar ve diğer sevdikleri yanlarında olamamış ama ezgi varlığını herşeye rağmen ortaya koymayı başarmış. Bomboş sokakların arka planda görüntülendiği fotoğraflar ise 12 Eylül 1980'in gayriresmi belgeleri olarak kişisel arşivimizde yerini almış..
8 yorum:
Eylül ayında doğmuş bütün çocukların, doğum günlerini etkilemiş bu olay işte. Herkesin hikayesi farklı... Kendi adıma, ailemde ve yakın çevremde daha acı bir şeyler yaşanmamış olmasına şükrediyorum ben:
Bütün İnsanlardan Arzumuz Vardır
Ama yaşanan acıların bilincinde ve farkındayım. Esas olan, pozitife odaklanmak iyiyi, güzeli anmak, dilemek ve şükretmektir. Eklemek istedim...
ezgicim; 19 eylül gününü daha yaşına ayak basarken bile darbe gününe denk getirmek her baba yiğidin harcı değildir; bu bir işaret mi acaba:)
senin de ilk yaşın, darbe ile iktidara gelmiş olmuş.
iyiki de doğmuşsun, senin gibi tatlı, insancıl, insana at tüm güzel özellikleri bünyesinde barındıran, arkadaşlığı paylaşırken kendisinden feyz alınan bir kişi katılmış aramıza...
ben de doğumgününü 27 yıl öncesi gibi 12 eylüle saatler kala, 19 eylül den önce kutlayan ilk kişi olayım bari;
mutlu yıllar
Gayecim koltuklarım kabardıkça kabardı valla.Bunları duymak gerçekten çok mutluluk verici bir insan için.İnsan hayatta başka ne ister ki. İlk kutlayan olduğun için ayrıca teşekkürler. :) Sizleri bulmuş olduğum için ben de kendimi çok şanslı adlediyorum. Bunlar samimi duygularım. Darbeye rağmen, darbeci zihniyet karşıtı yaşamımı inşa edebilmiş olmaktan ayrıca mutluyum, bu bir işaretmi ki?:)
Goddesscim ben de kendimi şanslı hissediyorum. Ama ne yazık ki bizler kadar şanslı olamayan çoook kişi var.Darbeler hayatlarımızda hoş izler bırakmıyor. Ama dediğin gibi hayatta her zaman olumlu bir yön aramakta fayda var. Ben de o yüzden paylaşmak istedim bu anımı. Daha iç karartıcı şeylerden bahsetmektense. Onları hepimiz biliyoruz zaten.
Hayatımızda 12 eylülden ötürü tutuklanan ve hayatı karartılan biri yok belki ama o günle hem o kuşağın hem de sonraki kuşakların hayatı karartıldı bence. Darbe meyvelerini bir bir topladı. Yine de umutsuz olmanın bir alemi yok, bunları bir çoğumuz biliyor zaten değil mi? Bu arada ben de kimlik aramasında annemin karnında tam 2 saat bekletilmişim. Annemi oturtmamışlar ve bana yaklaşık 8 aylık hamileymiş. Bu neye işaret acaba???
Gaye'ye ben de katılıyorum. İyi ki doğdun, hatta doğmakla kalmadın kendini var ettin, hatta bununla da kalmayıp hayatımıza girdin:) (suna)
O kimlik arama töreni sırasında sen de dünyaya vaktinden önce gelebilirdin Sunacım. :). Birşekilde hepimizin yaşamına dokunuyor 12 Eylül. 80 kuşağı olmanın miladıdır. Gaye'ye söylediklerimi bir kez de sana söylüyorum. Sizi bulduğum ve bir şekilde birbirimizin hayatına girdiğimiz için kendimi gerçekten şanslı adlediyorum. Ben şımarmaya çok yatkınımdır ona göre!:)
ben o gün doğdum yine de anlatacaklarım var...sağolun yazı için...
www.morseyyah.blogcu.com
Senin anlatacakların benimkinden de fazladır diye düşünüyorum.
Yorum Gönder