SESsizlik.........

Bazen hiç konuşmaz, hiç yazmaz olur ya insan, o hiçlik pek çok şeyin ifadesidir belkide. Suskunluk değil, derin bir anlatıdır aslında.

Suskunluk bazen öfkeyi, bazen çaresizliği, bazen yalnizliği, terkedilmişliği, tükenmişliği, sözsüz kalmışlığı anlatır. Ya da dairesel bir döngüde kendisine gelecek sırayı bekleyişi, sabretmeyi anlatır...

Bir kaybı, bir kavuşmayı anlatır.Bazense sadece huzuru...Sessizlik de bir anlatıdır yaşamı kavrayan göbeğinden.

Karmaşık duygularla dolu bir sessizlikti yazmayışım. Yılgın bir plansızlık.Bir filmde heyecan doruktayken verilen ara...İşte şimdi yeniden açılıyor perde. Asi bir haykırışla başlıyor oyun "The show must go on!